-
1 zapamięt|ać
pf — zapamięt|ywać impf Ⅰ vt 1. (zachować w pamięci) to remember [zdarzenie, osobę, miejsce]; (nauczyć się na pamięć) to memorize [tekst, numer, nazwisko]- zapamiętałam dokładnie, co powiedział I remembered what he said word for word- zapamiętał tę radę na całe życie a. na zawsze he always remembered that piece of advice- ze mną nie wygrasz, zapamiętaj to sobie! pot. you won’t beat me, you’d better bear a. keep that in mind!2. (mieć żal) to remember [urazę, krytykę]- dobrze sobie zapamiętał, jak go potraktowano he never forgot the way they treated himⅡ zapamiętać się — zapamiętywać się (zatracić się) to be engrossed, to be absorbed- zapamiętać się w pracy/lekturze to be engrossed in work/a book- zapamiętać się w rozpaczy to be beside oneself with griefThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapamięt|ać
-
2 zapamiętywać
impf ⇒ zapamiętać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt( zachowywać w pamięci) to remember; ( uczyć się na pamięć) to memorize* * *ipf.remember, memorize, keep in mind, retain; zapamiętaj to sobie mark my words, keep this in mind; zapamiętać coś komuś score sth against sb.ipf.lit. lose oneself, be engrossed l. engaged l. lost ( w czymś in sth); be beside oneself ( w czymś with sth); zapamiętać się w pracy lose oneself in work, be absorbed in work.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapamiętywać
См. также в других словарях:
zapamiętywać się – zapamiętać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poświęcać czemuś cały swój czas; koncentrować na czymś swoją uwagę, robiąc coś, zapominać o wszystkim innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapamiętać się w bólu, w nienawiści. Zapamiętać się w pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapamiętać — dk I, zapamiętaćam, zapamiętaćasz, zapamiętaćają, zapamiętaćaj, zapamiętaćał, zapamiętaćany zapamiętywać ndk VIIIa, zapamiętaćtuję, zapamiętaćtujesz, zapamiętaćtuj, zapamiętaćywał, zapamiętaćywany «zachować, utrwalić w swej pamięci» Zapamiętać… … Słownik języka polskiego
zapracować — dk IV, zapracowaćcuję, zapracowaćcujesz, zapracowaćcuj, zapracowaćował, zapracowaćowany zapracowywać ndk VIIIa, zapracowaćowuję, zapracowaćowujesz, zapracowaćowuj, zapracowaćywał, zapracowaćywany «uzyskać zapłatę za pracę; zdobyć, osiągnąć coś… … Słownik języka polskiego
zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… … Słownik języka polskiego
żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
